الهه خلج‌زاده

من کیستم که همواره درمقام غیر بر خود ظاهر می‌شوم؟
آدمی درمقام سوژه همواره موجودی‌ست منقسم میان دو اسم دلالت، انقسامی که بنا بر آن ذاتاً خود را به‌عنوان غیر درمی‌یابد. سوژه دقیقاً محلّ تلاقی و انقطاع آن دو بوده همواره از اسم دلالتی به اسم دلالتی دیگر می‌انجامد بی‌آنکه فرد آدمی بتواند وجود خود را درمقام سوژه تحت تصاحب درآورد. لذا تسلسّل الفاظ (اسماء دلالت) را پایانی نیست تا به اسمی اعظم ختم شود. این بدان معنی است که فرد آدمی واجد هویّتی نیست که یک بار برای همیشه قطعیّت یافته پویایی ذاتی خود را از دست بدهد.
(از کتاب «اصول و قواعد بالینی در روانکاوی کودک»)

جین ایر رمانی از نویسنده انگلیسی شارلوت برونته است، درباره‌ی دختر یتیمی که تنها دارایی‌اش چند فامیل بداخلاق و تحصیلاتش است. او موسیقی، نقاشی و فرانسه درس می‌دهد. محبوبیت جین ایر به‌خاطر ملودرام بودن داستان است.

پالی تیل این داستان را در قالب نمایش‌نامه‌ای روان‌شناسانه بازنویسی کرده است. او با آفرینش دو شخصیت و جدال بین آن‌ها، دو روی آدمی را در قالب قهرمان داستانش نشان می‌دهد. مزدک بلوری این نمایش‌نامه را ترجمه و نشر نی آن را منتشر کرده است.