الهه خلج‌زاده

کنفرانس یالتا یا کنفرانس کریمه، کنفرانسی بود که چند ماه پیش از پایان جنگ جهانی دوم، از چهارم تا یازدهم فوریه‌ی سال 1945 به مدت هشت روز در کاخ تزارها در شهر یالتا، واقع در شبه‌جزیره‌ی کریمه، برگزار شد. در این کنفرانس فرانکلین روزولت، رئیس‌جمهور آمریکا، و وینستون چرچیل، نخست‌وزیر بریتانیا، از یک سو و استالین، رهبر شوروی، از سوی دیگر درباره‌ی سرنوشت کشورهای اروپایی پس از پایان جنگ به بحث پرداختند. این کنفرانس پس از کنفرانس تهران (1943) و پیش از کنفرانس پتسدام (ژوئیه‌ی 1945) برگزار شد. (ویکی‌پدیای کنفرانس یالتا)

درواقع، کنفرانس یالتا نوعی تقسیم جهان میان فاتحان جنگ جهانی دوم بود و باعث شد جهان به دو بلوک شرق و غرب تقسیم شود.

کتاب «کنفرانس یالتا و قطار هیچ‌وپوچ» نمایش‌نامه‌ای نوشته‌ی اُریزا هیراتا و ترجمه‌ی نگار خلیلی است که زبانی طنزآمیز دارد. در این نمایش‌نامه استالین، چرچیل و روزولت درباره‌ی جنگ، نبرد قدرت، تقسیم جهان و نیز مسائل ساده‌ی انسانی خود، پراکنده و مضحک بحث می‌کنند.

چرچیل: ولی ژاپنی‌ها می‌گن صد میلیون کشته در شکستی شرافتمندانه.

روزولت: آره، می‌گن «نبرد نهایی در خود خاک ژاپن». همه آماده‌ی مرگن.

چرچیل: با صد میلیون کشته از چی محافظت می‌کنن؟

استالین: فکر می‌کنم شخص امپراتور.

چرچیل: اما هیروهیتو بدون مردمش می‌خواد چی‌کار کنه؟

استالین: آره، یه دیکتاتور به مردمش احتیاج داره. (مکث.) نه، خودمو نمی‌گم!

(از صفحه‌ی 36 کتاب)

از بین تصاویرِ زیادِ این کنفرانس، تصویری هست که در خود مضمون طنز دارد.

https://airmail.news/issues/2020-1-11/yalta-diaries

برای تصویرگری جلد این نمایش‌نامه، تصویر بالا را انتخاب کردم و با مایه‌ی طنز بیشتری اتود زدم:

طرح را با مقواهای رنگی کلاژ کردم. حالا این تصویر است که داستانی طنزآلود از این سه شخصیت بیان می‌کند.